Σύμφωνα με την παράδοση, οι Δρυάδες ήταν νύμφες των δέντρων, που στην πραγματικότητα δεν ήταν τίποτε άλλο παρά η ανθρωπόμορφη ιδέα του θροΐσματος των φύλλων των δένδρων και των ήχων των υδάτων ιδιαίτερα σε βουνά, ρέματα, σπήλαια, πηγές και χαράδρες που διακόπτουν την ηρεμία και την ησυχία της φύσης.

Η αφορμή για δράση ήταν αρκετή για να αποκαλυφθούν στα έργα οι εικαστικές δρυάδες.

Μέσα από το βιωματικό εργαστήριο τέχνης διαχειριστήκαμε:
1. το χρώμα (ποσοτικά και ποιοτικά) και το σχήμα,
2. το θέμα και τον χώρο,
3. τα μεγέθη και την κίνηση μέσα σ’ αυτά,
4. το φυσικό και το φανταστικό κ.ά.

Όλα αυτά που είναι μέρη της καλλιτεχνικής παιδείας και επιπλέον τα άυλα μέρη, που είναι:
1. η τάξη
2. η ομαδικότητα
3. η ευκαιρία έκφρασης της δεξιοτεχνίας
4. η σύνθεση της φαντασίας με τη λογική κ.ά.

Βοηθός μας ο καιρός, ο ήλιος μετά τη βροχή, τα φρεσκοψημένα κάστανα.

Το εργαστήριο άρχισε με το μεγάλο καζάνι, όπου βράσαμε φύλλα και καρπούς που δίνουν φυσική βαφή και βάψαμε ρούχα, για να θυμόμαστε ότι ΤΟ ΧΡΩΜΑ που είναι το ΒΑΣΙΚΟ στη ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ προέρχεται από τη ΦΥΣΗ.

Η Ροδαυγή είναι ένας τόπος πλούσιος σε φυσικά δώρα,
είναι ένας τόπος έμπνευσης για καλλιτέχνες
και είμαι ευτυχής για τις ευκαιρίες.

Σοφία Μπόμπολη – εικαστικός