«Καλώς σας εύρ ο Λάζαρος και φέτος και του χρόνου

με τα΄ασπρα με τα κόκκινα και με τα λουλουδάτα …»
Λίγα λόγια για το έθιμο

Τα τραγούδια του Λαζάρου παλιότερα ήταν ένα από τα σημαντικότερα έθιμα των ημερών του Πάσχα στη Ροδαυγή. Το πατροπαράδοτο αυτό έθιμο είχε έντονο κοινωνικό και θρησκευτικό χαρακτήρα. Τα τραγούδια του Λαζάρου ήταν 24 και τραγουδιόνταν από τα παιδιά, τα οποία περνούσαν ανά δύο ή και περισσότερα, τα λεγόμενα «Λαζαρούδια» από όλα τα σπίτια του χωριού, κρατώντας το στολισμένο από λουλούδια καλάθι και από ένα καλαίσθητο αυτοσχέδιο ξύλινο μπαστούνι για προστασία, το λεγόμενο «σκόπι».
Οι νοικοκυραίοι φρόντιζαν να είναι σπίτι εκείνη την ημέρα, περιμένοντας με χαρά τα παιδιά για να παραγγείλουν το τραγούδι της επιθυμίας τους. Αξίζει εδώ να τονίσουμε ότι εάν τα παιδιά δεν γνώριζαν το τραγούδι που επιθυμούσε το σπιτικό, δεν γίνονταν δεκτά και δεν είχαν και το ανάλογο κέρασμα της εποχής εκείνης, όπως αυγά, σύκα ξηρά, καρύδια, λουκούμια, καραμέλες, χρήματα κ.λ.π.
Ιδιαίτερη σημασία έδιναν στο τραγούδι του ξενιτεμένου, η παραγγελία του οποίου ήταν πολύ συχνή, επειδή το χωριό μας είχε πολλούς ξενιτεμένους. Παράλληλα και τα υπόλοιπα τραγούδια είχαν τη σημασία τους, αφού τα λόγια είχαν να κάνουν με την κοινωνική ζωή και τις γεωργοκτηνοτροφικές δραστηριότητες των κατοίκων.
Τα τελευταία χρόνια έγινε μια προσπάθεια καταγραφής των τραγουδιών και αναβίωσης του εθίμου και την παραμονή του Λαζάρου, το βράδυ, συγκεντρώνονται μικροί και μεγάλοι στο χαγιάτι του ναού της Αγίας Παρασκευής και τραγουδούν μερικά από τα τραγούδια αυτά, με παράλληλη αναπαράσταση του Λαζάρου.
Το απόγευμα της Μ. Παρασκευής, μικροί και μεγάλοι συγκεντρώνονται πάλι στον ίδιο χώρο και τραγουδούν «ΤΑ ΠΑΘΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ», με τη διαφορά ότι το καλάθι φέρει μαύρο μαντήλι γύρω – γύρω και είναι στολισμένο και με δάφνη.
Σκοπός της αναβίωσης του εθίμου είναι να διασωθούν τα αυθεντικά αυτά παραδοσιακά τραγούδια, να τα ξαναθυμηθούν οι παλιότεροι και να τα μαθαίνουν οι νεώτεροι, ώστε να μην χαθούν τα ακούσματα και οι μελωδίες των τραγουδιών αυτών με το πέρασμα του χρόνου, αφού τα τραγούδια αυτά υπήρξαν αντιστύλια και σηματοδότες στις ποικίλες μορφές της ζωής στον τόπο μας και κάτι τέτοιο θα είχε ως συνέπεια τον πολιτιστικό μαρασμό για το χωριό μας, τη Ροδαυγή και για τον καθένα μας.

          «Παρακαλώ σε ξενιτειά με τα φαρμάκια πώχεις,

          αυτόν τον νιό που  σου΄στειλα αυτό το παλικάρι

          να μην του δώκεις αρρωστιά, να μην του δώκεις χάλι…»