Κωνσταντίνος Α. Διαμάντης

Γεννήθηκε 17/20 Αυγούστου 1912 στο Κεντρικό (Νησίστα Παλαιάς Ελλάδος) στο συνοικισμό Πολίτσιανα (Βαθύκαμπος). Οι γονείς του ήταν ο Αθανάσιος και η Βασιλική Διαμάντη.
Το1914 μετοίκησαν στη Νησίστα Ν. Ελλάδος (σήμερα Ροδαυγή) όπου και φοίτησε στο δημοτικό σχολείο. Το 1925-1931 σπούδασε στο τότε 2ο Ελληνικό σχολείο – σχολαρχείο και γυμνάσιο στην Άρτα, την οποία και θεωρούσε «πνευματική μητέρα, τροφό (Alma Mater)», όπως ο ίδιος σημειώνει. Συνέχισε τις σπουδές του στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Όταν αποφοίτησε, εργάστηκε ως εκπαιδευτικός και κατόπιν διορίστηκε υπάλληλος στο ΙΚΑ.
Στον Ελληνοϊταλικό πόλεμο, το 1940, τραυματίστηκε σοβαρά σε μάχη στο Τεπελένι και νοσηλεύθηκε περίπου για ένα χρόνο. Το 1941 νυμφεύθηκε την Αικατερίνη Γ. Παπουτσή, αγαπημένη σύντροφο της ζωή του.
Διορίστηκε και ανέλαβε υπηρεσία στα Γενικά Αρχεία του Κράτους (ΓΑΚ) το 1943 όπου και εργάστηκε για 35 ολόκληρα χρόνια. Ολοκλήρωσε τη σταδιοδρομία του ως Διευθυντής των ΓΑΚ το 1978 οπότε και συνταξιοδοτήθηκε.
Το 1966 αναγορεύτηκε διδάκτωρ της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών.
Το 1974 και για σύντομο χρονικό διάστημα διετέλεσε διευθυντής της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδας.
Πέθανε στις 15 Αυγούστου του 2004 στην Αθήνα. Τα οστά του μεταφέρθηκαν αργότερα, κατόπιν επιθυμίας του, στην ιδιαίτερη πατρίδα του, τη Ροδαυγή.
Σπουδαίο και πολύπλευρο το έργο του. Επιστήμονας, συγγραφέας και ποιητής, ασχολήθηκε με ποικίλα είδη του γραπτού λόγου. Δημοσίευσε σε περιοδικά, εφημερίδες και βιβλία, πλήθος ιστορικών, φιλολογικών μελετών και διατριβών. Έγραψε κριτικές, επιστολές, ημερολόγια. Έκανε μεταφράσεις ξένων συγγραφέων, κυρίως ποιητών. Συνέθεσε ποιήματα.
Ως επιστήμονας, ασχολήθηκε σχολαστικά με την καταγραφή και την έκδοση ιστορικών εγγράφων και αρχείων, συμβάλλοντας σημαντικά στη διαφύλαξη της Εθνικής Κληρονομιάς. Με δική του επιμέλεια έγινε η καταγραφή και η έκδοση από τα Γενικά Αρχεία του Κράτους, ιστορικών εγγράφων και αρχείων της επαναστατικής περιόδου και της μετέπειτα νεότερης ιστορίας της Ελλάδας.
Από το 1972 έως το 1976 εκδόθηκαν επίσης από τα ΓΑΚ τα «Περιεχόμενα των Γενικών Αρχείων του Κράτους (Εισαγωγαί- Επιμέλεια-Ευρετήρια υπό Κων. Αθ. Διαμάντη)» 12 τόμοι.
Το μεγαλύτερο μέρος του συγγραφικού του έργου έχει εκδόσει ο ίδιος από το 1984 έως το 2000 στη σειρά «Άπαντα» που αποτελείται από 25 τόμους με ποικίλα θέματα: λαογραφικά, γλωσσικά, λογοτεχνικά, ιστορικά, φιλοσοφικά, θρησκευτικά. Στο έργο του είναι εμφανής η αγάπη του για την ιδιαίτερη πατρίδα του τη Ροδαυγή, τα Τζουμέρκα και γενικότερα για την Ήπειρο.
Ο Κ. Αθ. Διαμάντης υπήρξε αναμφισβήτητα μια σημαντική προσωπικότητα, ένας ξεχωριστός άνθρωπος, ένα αληθινό «Διαμάντι».

Σωτήρης Ζυγούρης

 
Ο Σωτήρης Ζυγούρης γεννήθηκε τον Ιούνιο του 1954 στη Ροδαυγή Άρτας. Ανήκε σε τετραμελή οικογένεια και μεγάλωσε,
όπως η μεγάλη πλειοψηφία των ανθρώπων της γενιάς του, κάτω από σκληρές και αντίξοες συνθήκες. Έμαθε τα πρώτα του γράμματα στο χωριό που μεγάλωσε και ολοκλήρωσε τις γυμνασιακές του σπουδές στο 1ο Γυμνάσιο Αρρένων Άρτας. Σπούδασε πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές επιστήμες στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Παράλληλα με τις σπουδές του, δούλευε ως βιομηχανικός εργάτης σε λατομείο πέτρας.
Εμφανίστηκε στα γράμματα το 1979 με την ποιητική συλλογή «Κόκκινος κύκλος». Ακολούθησαν στη συνέχεια άλλες εφτά ποιητικές συλλογές. Το 1982 έγινε μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών.
Το 1984 εγκαταστάθηκε στην Άρτα και εργάστηκε αρχικά για δέκα χρόνια ως λογιστής και ύστερα ως εργάτης πέτρας στο λατομείο του Γριμπόβου. Τα εννιά τελευταία χρόνια της ζωής του εργάστηκε στη βιομηχανία ΙΟΝ. Το 1988 παντρεύτηκε τη Φωτεινή Βεντίστα, με την οποία απέκτησαν τον Πασχάλη.
Ο Σωτήρης Ζυγούρης πέθανε αιφνίδια στις 10 Οκτώβρη του 2003, σε ηλικία 49 ετών. Η οικογένειά του επέλεξε να αναπαυθεί στο γενέθλιο τόπο του, στην ιδιαίτερη πατρίδα του Ροδαυγή, την οποία υπεραγαπούσε. Ο πρόωρος θάνατός του διέκοψε το ποιητικό του έργο στην ώριμη πλέον ηλικία του και δεν του επέτρεψε να δει σε έναν τόμο συγκεντρωμένα άπαντα τα ποιήματά του, που τόσο πολύ λαχταρούσε.

Γεώργιος Κομζιάς

Ο Γεώργιος Κομζιάς γεννήθηκε στη Ροδαυγή της Άρτας και συγκεκριμένα στο συνοικισμό Άμμος, τον Ιούνιο του 1959. Σπούδασε στην Παιδαγωγική Ακαδημία Αλεξανδρούπολης και στη συνέχεια εργάστηκε ως δάσκαλος στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση σε διάφορα σχολεία της χώρας μας.
Πέρα από τις επαγγελματικές του δραστηριότητες ασχολήθηκε με τον ελληνικό παραδοσιακό χορό και τη Λαογραφία και για πολλά χρόνια υπήρξε χορευτής στο χορευτικό συγκρότημα του Θεάτρου ‘’Δόρα Στράτου‘’. Έλαβε μέρος ως εισηγητής σε πανελλήνια και παγκόσμια συνέδρια.
Σήμερα ασχολείται με την έρευνα, την καταγραφή και τη διδασκαλία των παραδοσιακών χορών και τη συγγραφή βιβλίων.
Βιβλία που συνέγραψε είναι:
Το πανηγύρι της Αγι’ – Αγάθης, (Αιτωλικό 1999)
Το Καγκελάρι. Χορευτικό δρώμενο από τη Ροδαυγή Άρτας (μονογραφία), (Αθήνα 2003)
Το Καγκελάρι. Χορευτικό δρώμενο από τη Ροδαυγή Άρτας (μονογραφία), (Αθήνα 2009), Β’ Έκδοση (Βελτιωμένη)
‘’Σαν παραμύθια…τα παιχνίδια της αλάνας‘’, Αιτωλικό 2011

Παναγιώτα Π. Λάμπρη

Η Παναγιώτα Π. Λάμπρη γεννήθηκε στη Ροδαυγή Άρτας στις 11 Απριλίου 1959, όπου πέρασε τα παιδικά της χρόνια. Είναι απόφοιτος της Φιλοσοφικής Σχολής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και υπηρετεί στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Έχει πάρει μέρος ως εισηγήτρια σε συνέδρια κι έχει παρακολουθήσει σεμινάρια και ημερίδες με επιστημονικό και παιδαγωγικό περιεχόμενο. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος και μέλος του προεδρείου του Συνδέσμου Φιλολόγων περιοχής Αιγιαλείας και Καλαβρύτων. Έχει οργανώσει εκδηλώσεις με λογοτεχνικό / πνευματικό περιεχόμενο και έχει συμμετάσχει σε παρουσιάσεις βιβλίων. Παράλληλα με το εκπαιδευτικό της έργο, ανέπτυξε και κοινωνική δράση ως μέλος κοινωνικών φορέων. Υπήρξε πρόεδρος των επιτροπών των βραβείων Balzarini – Landolt και Γιάννη Λάμπρη (ετήσια βραβεία, τα οποία απονέμονταν σε Ροδαυγιώτες και Αρτινούς, που είχαν διακριθεί για τις επιδόσεις τους).

Για ένα χρονικό διάστημα υπήρξε μέλος της Ένωσης Ελλήνων Λογοτεχνών (Ε.Ε.Λ.). Είναι μέλος της Εταιρείας Λογοτεχνών Νοτιοδυτικής Ελλάδος (Ε.Λ.Ν.Ε), του Συνδέσμου Φιλολόγων Πάτρας, της Ιστορικής και Λαογραφικής Εταιρείας Τζουμέρκων (Ι.Λ.Ε.Τ.), της Οικολογικής Κίνησης Πάτρας (ΟΙ.ΚΙ.ΠΑ), του Συλλόγου «Οι φίλοι του Μουσείου Γ. Δροσίνη», του Συλλόγου για την Αναβίωση των Νεμέων Αγώνων, του κύκλου “μαγναύρα” για τον ευρύτερο ελληνικό πολιτισμό και του Πολιτιστικού Συλλόγου Ροδαυγής, του οποίου υπήρξε Γενική Γραμματέας και Αντιπρόεδρος, ενώ πολλές φορές δραστηριοποιήθηκε σ’ αυτόν εθελοντικά και ως απλό μέλος.

Είναι, επίσης, μέλος της ομάδας «Έκφραση» της Άρτας στο ομώνυμο περιοδικό της οποίας δημοσιεύει κείμενά της και για ένα διάστημα επιμελείτο εθελοντικά τα λοιπά δημοσιεύματα.

Από το 2009 έως το 2012 ήταν υπεύθυνη της Ομάδας Έρευνας και Συγκέντρωσης Λαογραφικού Υλικού στο χωριό της, τη Ροδαυγή, η οποία δραστηριοποιήθηκε υπό την αιγίδα της Ιστορικής και Λαογραφικής Εταιρείας Τζουμέρκων (ΙΛΕΤ). Στις 1 Αυγούστου 2015 η ΙΛΕΤ της απένειμε τιμητική διάκριση για την πολύτιμη συμβολή της.

Αρθρογραφεί και δημοσιεύει βιβλιοπαρουσιάσεις και μελέτες και έχει εκδώσει σε συνεργασία με τους μαθητές της την εφημερίδα «Κοιτάζοντας γύρω μας».

Το 2006 εκδόθηκε η λαογραφική της μελέτη «Ροδαυγή – Το Ρόδο της Αυγής» (ιδιωτική έκδοση), η οποία είναι καρπός της αγάπης της για την ιδιαίτερη πατρίδα της και αποτέλεσμα πολύχρονης συλλογής υλικού και για την οποία βραβεύτηκε από τον Δήμο Αμπελοκήπων Θεσσαλονίκης.

Το 2009 κυκλοφόρησε η συλλογή διηγημάτων της με τίτλο «Το χάσικο ψωμί» (εκδ. Μαλλιάρης – Παιδεία).

Επίσης, το διήγημά της “Η πηγή Ρωμαίου” βραβεύτηκε με τον 3ο έπαινο στον Πανελλήνιο Διαγωνισμό της Ένωσης Ελλήνων Λογοτεχνών του 2009, με θέμα: ΦΥΣΗ-ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ. Αυτό, όποιος θέλει να το διαβάσει, θα το βρει εδώ: http://users.sch.gr/panlampri/Dihg1.html

To 2010, το διήγημά της “Νῆσος τις ἔστι…” διακρίθηκε, παίρνοντας το 3ο βραβείο στον 2ο Διεθνή Λογοτεχνικό Διαγωνισμό, με γενικό θέμα: «ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΜΑΣ ΤΡΑΓΟΥΔΩ», ο οποίος προκηρύχθηκε το 2009 από τον «Ελληνικό Πνευματικό Όμιλο Κυπρίων» (Ε.Π.Ο.Κ.) και την εφημερίδα «Κυπριακός Ελληνισμός», σε συνεργασία με την Κυπριακή Πρεσβεία στην Αθήνα και την Οικογένεια Κώστα και Λίζας Ζαχαρίου. Όποιος επιθυμεί να το μελετήσει, θα το αναζητήσει στον εξής κόμβο: http://users.sch.gr/panlampri/Dihg2.html

Επιπρόσθετα, το διήγημά της «Το «τάισμα» της βρύσης» βραβεύτηκε από την Ένωση Ελλήνων Λογοτεχνών με το Ειδικό Βραβείο Λαογραφικού Κειμένου, το οποίο κάθε ενδιαφερόμενος θα το βρει στον ακόλουθο σύνδεσμο: http://users.sch.gr/panlampri/Dihg4.html

Το 2011 δόθηκε στη δημοσιότητα η βιογραφική της μελέτη «Κωνσταντίνος Α. Διαμάντης, ο Ιστορητής» (εκδ. iWrite.gr).

Ακόμα, το διήγημά της “Θα ‘ρθει η μέρα…” πήρε τον 1ο έπαινο στον Πανελλήνιο Διαγωνισμό της Ένωσης Ελλήνων Λογοτεχνών. Όποιος θέλει να το μελετήσει, θα το βρει εδώ: http://users.sch.gr/panlampri/Dihg5.html

Την ίδια χρονιά, με το διήγημά της «Ήταν η δεύτερη φορά…» μετείχε στο αφιέρωμα του περιοδικού «ΕΝΕΚΕΝ» «Η Άρτα της ψυχής μας»· το 2013, το εν λόγω διήγημα περιλήφθηκε στο συλλογικό έργο «Η Άρτα των λογοτεχνών και των περιηγητών – Από την αρχαιότητα ως τις μέρες μας», (εκδ. Διαπολιτισμός) και, όποιος ενδιαφέρεται, μπορεί να το διαβάσει στον κόμβο: http://users.sch.gr/panlampri/Dihg6.html

Το 2014 εκδόθηκε η ποιητική της συλλογή με τίτλο «Ἐν ὀδύναις» (εκδ. Άπειρος Χώρα).

Αυτή τη χρονιά τυπώθηκε, επίσης, σε φυλλάδιο (3000 αντίτυπα), δικής της επιμέλειας και ιδίοις αναλώμασι, η μελέτη της «Ναός Αγίας Παρασκευής Ροδαυγής Άρτας» και δωρίστηκε στον ομώνυμο ναό της γενέτειράς της, για να διανέμεται δωρεάν σε επισκέπτες και προσκυνητές. Η εν λόγω μελέτη ταξιδεύει και στο διαδίκτυο αναρτημένη στον ακόλουθο κόμβο: http://users.sch.gr/panlampri/melet10.html

Το 2015 κυκλοφόρησε η μελέτη της «Η μνήμη της γεύσης – Αρχέγονων Ηπειρωτικών Εδεσμάτων Συναγωγή» (εκδ. iWrite.gr).

Τη χρονιά αυτή, εκδόθηκε και η μελέτη «Οι παροιμίες της πεθεράς μου – Κριτική προσέγγιση», η οποία διανέμεται δωρεάν. Τη μελέτη αυτή, πλην της έντυπης μορφής της, μπορεί να την αναζητήσει κάθε ενδιαφερόμενος στη διεύθυνση: http://users.sch.gr/panlampri/melet12.html

Το 2016 βγήκε σε δεύτερη έκδοση, βελτιωμένη και επαυξημένη, το πρωτότοκο βιβλίο της «ΡΟΔΑΥΓΗ – Το Ρόδο της Αυγής» (εκδ. Π. Κούλη).

Ακόμα, δημοσιεύτηκε η μονογραφία «Θυμάμαι…» της Παναγιώτας Α. Φάσσαρη – Στούμπου, της οποίας επιμελήθηκε το κείμενο και το εισαγωγικό σημείωμα. Αυτή, όποιος επιθυμεί να τη μελετήσει, μπορεί να τη βρει εδώ: http://users.sch.gr/panlampri/melet14.html

To 2017 δόθηκε στη δημοσιότητα το βιβλίο της “Σε δρόμους της Κίνας” (αυτοέκδοση). Σ’ αυτό, η συγγραφέας καλεί κάθε φιλαναγνώστη να ταξιδέψει με τα δικά της μάτια σε σημεία της Κίνας και να γνωρίσει ιδιαιτερότητες της πολιτιστικής κληρονομιάς και της ιδιοπροσωπίας αυτής της μεγάλης χώρας, η οποία για πολλούς λόγους είναι παρούσα στη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων. Το βιβλίο κυκλοφορεί μόνο σε ηλεκτρονική μορφή, αφιερώνεται σ’ όσους κουβαλούν στην ψυχή τους κάτι από το πνεύμα του Οδυσσέα και διατίθεται δωρεάν στο αναγνωστικό κοινό. Όποιος, λοιπόν, επιθυμεί να το μελετήσει ή να το χαρίσει σε φίλους του, μπορεί να το κάνει μέσω της ακόλουθης ηλεκτρονικής διεύθυνσης: https://issuu.com/panagiotalampri/docs

Το 2018, στον Γ’ Μαθητικό Λογοτεχνικό και Καλλιτεχνικό Διαγωνισμό του Συνδέσμου Φιλολόγων Περιοχής Πατρών, ήταν μέλος της κριτικής επιτροπής στον τομέα της πεζογραφίας: http://users.sch.gr/panlampri/Ekdilosis15.html

Μέσα στην ίδια χρονιά κυκλοφόρησε το βιβλίο “Μαρτυρίες” του Παναγιώτη Β. Λάμπρη, του οποίου επιμελήθηκε την έκδοση. Το εν λόγω βιβλίο διανέμεται εις μνήμην του πατέρα της, που είναι και ο συντάκτης των “Μαρτυριών”.

Επίσης, δημοσιεύτηκε η δεύτερη ποιητική της συλλογή με τον τίτλο «Χαρμολῦπες» (αυτοέκδοση). Το βιβλίο αυτό, όπως και το «Σε δρόμους της Κίνας», κυκλοφορεί μόνο σε ηλεκτρονική μορφή, το αφιερώνει σε κείνους που στη ζωή τους επέλεξαν να πουν τα δύσκολα, αλλά σημαντικά ΟΧΙ και το διαθέτει δωρεάν στους αναγνώστες. Όποιος, λοιπόν, θέλει να το μελετήσει ή να το χαρίσει σε φίλους του, μπορεί να το κάνει μέσω της ακόλουθης ηλεκτρονικής διεύθυνσης: https://issuu.com/panagiotalampri/docs/

Στον ελεύθερο χρόνο της, πέραν άλλων, ασκεί τις πανάρχαιες τέχνες της ζωγραφικής, της πλεκτικής και της κεντητικής, καθώς και τη σύγχρονη τέχνη της φωτογραφίας.

Το 2005 πήρε μέρος με έργα της στην ομαδική έκθεση ζωγραφικής του Μορφωτικού Συλλόγου Κυριών Πάτρας.

Το 2016 μετείχε στην έκθεση φωτογραφίας της Οικολογικής Κίνησης Πάτρας (ΟΙΚΙΠΑ) με θέμα «Η φύση στην πόλη» και το 2017 σε ανάλογη έκθεση της ίδιας κίνησης με θέμα “Εκεί κάτω στο ποτάμι…”.